Introwertyk a ekstrawertyk - Jak rozpoznać introwertyka a jak ekstrawertyka?

Wszyscy ludzie, w zależności od cech psychologicznych, dzielą się na typy osobowości: ekstrawertyka i introwertyka. Każdy typ ma swoją własną charakterystykę kierunku energii wewnętrznej i oznaki zachowania.

Kim jest introwertyk. Cechy kluczowe

Ekstrawertycy uważają, że typowi introwertycy są samotni, ponurzy lub po prostu dziwni. Takie opinie nie mają jednak nic wspólnego z prawdą. Kim zatem jest introwertyk? Cechy takiej osobowości to niechęć do tłumów, sceptycyzm wobec nowych znajomości. Takie osoby często preferują samotność i ciszę. Według klasyfikacji Eysencka główna różnica między introwertykami a ekstrawertykami polega na sposobie, w jaki otrzymują i uzupełniają energię wewnętrzną. Tak więc introwertycy tracą energię podczas interakcji z innymi ludźmi i światem, a kiedy kierują ją do wewnątrz, uzupełniają ją.

Dlatego introwertycy oszczędnie się komunikują, unikają dużych skupisk ludzkich czy masowych imprez. Czym jeszcze wyróżnia się introwertyk? Cechy poboczne to umiejętność samodzielnej pracy, zadaniowość, skoncentrowanie się na jasno określonym celu.

Czym się charakteryzuje ekstrawertyk. Cechy główne

Według teorii Eysencka ekstrawertyk to osoba, która czerpie energię z kontaktów z innymi ludźmi oraz z żywych emocji skierowanych na zewnętrzne przedmioty/podmioty. Dlatego ekstrawertycy lubią robić wszystko w grupie. W procesie komunikacji ekstrawertycy bardziej polegają na ilości niż na jakości. Jeśli introwertycy wolą niewielką liczbę lojalnych, godnych zaufania przyjaciół (jednocześnie sam introwertyk będzie godnym zaufania przyjacielem), to ekstrawertyk woli dużą liczbę znajomych, choć kontakt z nimi może być dość powierzchowny. Czym jeszcze charakteryzuje się ekstrawertyk. Cechy główne to otwartość i dobra komunikacja. Z natury zarówno mężczyźni, jak i kobiety ekstrawertycy są przyjaźni, otwarci, gościnni, łatwo nawiązują znajomości, utrzymują kontakt nawet z nieznajomymi. Z łatwością przyjdą ci z pomocą (lub obiecają), nawet jeśli jej nie potrzebowałeś. Mają wyrazistą mimikę, lubią patrzeć bezpośrednio na rozmówcę podczas rozmowy z nim. Wszystkie te szczegóły wizualnie pomagają zdefiniować osobowość, jaką wyróżnia się ekstrawertyk. Cechy dodatkowe to umiejętność dostosowania się i przyciągania innych osób.

Ekstrawertycy są optymistami, często mają radosny, beztroski, dobry humor. Jednocześnie wielu przedstawicieli tego typu osobowości cechuje dość lekki, powierzchowny stosunek do słów i czynów. Ekstrawertycy są aktywni, aktywni, przejmują inicjatywę, są pełni entuzjazmu, ale nieobowiązkowi. Czasami dają słowo i nie dotrzymują go, gdyż podlegają chwilowym impulsom i pragnieniom. Czasami ich zachowanie jest niekonsekwentne, nie zawsze kończą to, co zaczęli: przedstawiciele tego typu osobowości często z entuzjazmem podejmują się określonego zadania, ale łatwo z niego rezygnują, gdy się znudzą.

Czego nie lubi introwertyk. Wyróżniające się cechy

Jeśli zastawiasz się czego nie lubi introwertyk, to jest to osoba, która nie toleruje szumu i rozgłosu w żadnym z jego przejawów. Introwertyk żywi się energią samotności i traci ją w stymulujących środowiskach, takich jak różne wydarzenia społeczne. Umiejscowienie uwagi introwertyka jest skierowane do wewnątrz. To, czego nie lubi introwertyk, to tłumaczenia się ze swoich pobudek, nagłego i zbytniego skracania dystansu czy pracy w grupie przypadkowych ludzi.

Czego nie lubi ekstrawertyk – samotność i brak bodźców

Ekstrawertycy są bardzo towarzyscy i łatwo dogadują się z ludźmi. Z reguły ekstrawertycy szybko przyzwyczajają się do nowego zespołu. Ekstrawertycy są pełni energii, jeśli wokół nich jest dużo ludzi. Istnieją dwa rodzaje ekstrawertyków:

• Aktywni. Ich kluczowe cechy to asertywność, przywództwo sukcesu, wytrwałość. Aktywni ekstrawertycy lubią być w centrum uwagi i bardzo często zajmują stanowiska kierownicze.
• Afiliacyjny. Przyjaźni, otwarci i szczerzy. Z łatwością nawiązują kontakt z nowymi ludźmi i bardzo cenią swoich bliskich, ponieważ relacje wiele dla nich znaczą.

Jeśli chodzi o to czego nie lubi ekstrawertyk, to nie znosi on rutyny i monotonii, preferują różnorodność. Ekstrawertyk potrzebuje znać wiele osób i umie łatwo nawiązywać kontakt z nieznajomymi. Chętnie podejmują się różnorodnych i skomplikowanych zadań, ale tylko wtedy, gdy są nimi zainteresowani. To, czego nie lubi ekstrawertyk najbardziej, to konieczność rozwiązywania zadań samodzielnie i konieczności skupienia się na jednym zadaniu. Ekstrawertyczni pracownicy powinni angażować się w projekty, w których mogą nauczyć się czegoś nowego dla siebie. Ponadto ważne jest, aby stworzyć dla nich „konkurencyjne” środowisko, ponieważ to właśnie te warunki motywują ich najbardziej.